НАСИХАТ

User Rating: 5 / 5

Star ActiveStar ActiveStar ActiveStar ActiveStar Active
Бірде Пайғамбарымыздың (с.а.с.) сахабаларының бірі өткен машақатқа толы күндерін, мұңға толы сәттерін есіне алды. Ол күндері оның әйелі мен бейкүнә сәбилерінің ризықтарын тауып беруге де шамасы жоқ-тын. Осыншама мұңға толы сәттерінде жанына жалау, көңіліне медеу болған, рухына күш беріп, өміріне өзгеріс енгізген бір ауыз сөз болған еді. Жоқшылық пен кедейлік оның сағын сындырды.
Ешбір шешім таппай жан алқымға тірелген шақта әйелімен ақылдасып, Аллаһ елшісінен (с.а.с.) көмек сұрауға шешім қабылдап жолға шықты. Алайда сол сәтте оның ойына Аллаһ елшісінің (с.а.с.) мына бір сөздері келді. Аллаһ елшісімен (с.а.с.) бірге болған бір кеңесте ол (с.а.с.): «Кімде-кім бізден жәрдем сұраса, оған жәрдем береміз. Алайда бір адам қолындағына қанағат етіп, сабырмен еңбек етсе және Алладан басқаға мұқтаж болмаса, Аллаһ оны ешкімге мұхтаж етпейді» деген болатын.
Бүгінгі кеңесте Аллаһ елшісі (с.а.с.) осы сөздерді қайталады. Бұл сөздер оның көкейдегі ойын айтуға тосқауыл болып,  ешнәрсе айтпастан үйіне қайтты.  Үйіне келгенде сол баяғы жоқшылық, көңіліне қаяу салған мұқтаждық оны қайта күтіп тұрды.