Алғашқы түн. 

Бірінші боп қарын мен жыныс мүше саси бастайды. О, Құдірет! Бұл екеуі адам баласының бұ дүниеде құмарын өтеуге (дегенін жасауға) тырысқан екі ағзасы ғой! Сондай-ақ Алла жолына түсуге кедергі болған да осы екеуі болатын. Одан кейін бүкіл дене көгере бастайды. 

Екінші күн. 

Жекелеген ағзалар; бауыр, өкпе, асқазан саси бастайды. 

Үшінші күн. 

Жоғарыдағы ағзалардың сасық исі қатты шығып, мүңки түседі. 

Бір аптадан соң. 

Екі көз, тіл, жақ ісіп, томпая бастайды. 

Он күннен соң. 

Басқа; қарын, асқазан, бауыр секілді дене-мүшелер ісіп-кеуіп, жарылуға жақындайды. 

Екі аптадан соң. 

Бастың шаштары түсе бастайды. 

Он бес күннен соң. 

Көк шыбындар 5 км жерден сасық иісті сезіп, ұшып келе бастайды. Құрттар пайда болып бүкіл денеге жайлай бастайды. 

Алты айдан соң. 

Мәйттің орнында тек сүйек қана қалады. 

25 жылдан соң. 

Адамның сүйегі бір түйір дәнге айналады. Ол дәннің ішінде «ажбуз-зәнәб» деп аталатын сүйек орналасады. Мұнда адам жайындағы барлық мәлімет сақталып, осы арқылы ол Қиямет күні қайта тіріледі. 

Біздің өмір бойы қызғыштай қорғап келіп, өзгеден артық көрген денеміздің ақыры осылай болмақ. Өмір бойы Аллаға күнә жасаған, тізе бүгіп, сәждеге құлауға уақыт таппай жүрген қымбатты да аяулы денеміз осындай күйге ұшырамақ.