Әли Самарқанди хазрет сонау Самарқаннан Анкара-Чамлыдереге алғаш келгенінде, ауыл тұрғындары сиырларын бағатын падашы іздеуде болатын, алайда ешқандай адам табылмай жүреді. Жергілікті халық хазрет Әли Самарқандиді жақсы танымайтын еді. Адамдардың осы қиыншылығын көрген Әли Самарқанди оларға: «Сиырларыңызды мен бағайын, жалақысын да талап етпеймін» деді. Ауыл адамдары бұл ұсынысқа қатты қуанады. Ауылдарына жаңадан  келіп, барлығына дін туралы иман туралы сұхпаттар жүргізген бұл кісіге олар: «Біз сиырларымызбен қоса бұзауларымызды да жайылымға қосқымыз келеді. Егер бұзаулардың аналарын ембестен жайылуын қамтамасыз етсеңіз разы болар едік» дейді.

Ол да бұл сөздеріне келісімін білдіреді. Ертесіне сиырларымен бұзауларды бірге өріске алып келген Әли Самарқанди хазрет сиырларға бұрылып: «Ей, сиырлар мен төлдірі! Кеш батуын уайымдай күткен тұрғындар сиырлардың емшектері сүтке толып келгенін көргенде аң-таң боп қалды. Мұндайды бұрын соңды естімеген де, көрмеген де еді. Мұның Әли Самарқанда хазреттің кереметі екенін және оның үлкен әулие кісі екендігін түсінді.