Мұхаммед ибн Ибраһим жеткізеді: «Осман ибн Аффан (р.а.) Исламға кіргенде, көкесі Хакам ибн ӘбулАс Османға кәрін төгіп, қыл арқанмен матап: «Ата-бабаңнан қалған сеніміңді тәрк етіп, сатқындыққа бардың. Уаллаһи, мына дініңнен бас тартпайыңша, сені босатпаймын», – дейді.

Құлдия төнген құз жартасқа қарамай, тұңғиыққа құлаш ұрған Осман (р.а.): «Аллаға ант етемін, бұл діннен бас тартпаймын, Мұхаммедтен де айырылмаймын», – дейді теңізге батқан тастай табандылық танытып. Көкесі Османның алған бетінен қайтпайтынын, өз әрекетінен еш нәтиже шықпайтынын түсінгеннен кейін, оны амалсыз босатады.

asyldin.kz