Өзінің жомарттығымен танылған данышпанға бір әйел келіп:

• Бұл қалада менен кедей жан жоқ. Маған көмектесіңізші! – деп шағынады. Данышпан әйелдің қолындағы сәбиге күлімсіреп бір қарады да әйелге:
• Демек, кедеймін де…Менің көмектескенімді қаласаң, балаңның бір саусағын кесіп бер… – деді. Әйел данышпанның бұл сөздерін түсінбегендей таңырқап қалды. Данышпан әйелдің алдына бір қап алтынды қойды да:
• Бір ғана саусағын… еш ауыртпаймын… – деді.

Қорқып кеткен әйел баласын құшағына қыса түсіп кетуге ыңғайлана бастады.

• Бар болғаны саусақ қой, – деді данышпан сөзін жалғап. Әйел сәбиін қолына қатты қысып алды да жылдам басып кете барды. Соңынан:
• Кедеймін дейсің, олай болса, қолыңдағы кішкентай ғана байлықты бір қап толы байлыққа айырбастағың келмейтіні қалай?! – деген сөздер естіліп жатты…