– Уа, Адамның ұрпағы! Өзінің барлық жақсы амалдарына қарамастан шынайы мүмін таңды қорқынышпен қарсы алады. Бұл осындай адамдарға тән қасиет. Мұндай адамдар кешті де осылай жүректеріндегі қорқыныш сезімімен күтіп алады. Ол үнемі екі үрейдің арасында болады: ол өзінің бұрынғы күнәлары үшін және келешекте өзін не күтіп тұрғанын білмейді. Соңғы демі таусылар сәтінің қандай болатынын білмейді. Ол үнемі осы сұрақтардың жауаптарына ой жүгіртумен жүреді.