Әнәс ибн Мәлік (р.а.) сардар Пайғамбарымыздың (ﷺ) келесідей әдеті болғанын келтірген: әрбір парыз намаздарынан соң оң қолын маңдайына (кейбір риуаяттарда – басына деп айтылған) қойып келесі дұғаны айтатын:

بِسْمِ اللهِ الذِيْ لا إلٰهَ إِلا هُوَ الرحْمٰنُ الرحِيم ، اللهُم أَذْهِبْ عَني الْهَم وَالحُزْن

Бисмилляхи ллязи ля иляха илля Хууа Рахману р-Рахим. Аллахумма азхиб анни ль-хамма уал-хузн.

Аудармасы: Одан басқа Жаратушы жоқ, Мейірімді, Қайырымды Алланың атымен. Иә, Алла, жабырқау мен уайымды менен аулақ етші.

Бұл риуаят сенімді әрі келесі ғалымдардан хадис бойынша келтірілген:

Имам Ибн Сунни (рахимахуллах), 101 б. (112 хадис), Ат-Табарани (рахимахуллах) (Әл-Муджамул-Аусат, хадис 2520 және Китабу-дуа, 210 б, 659 хадис; Маджма уз-Заваид, 10 т, 110 б) Хатыб әл-Бағдад (рахимахуллах) (Тарих Бағдад, 12 т. 480-481б), Абу Нуайм (рахимахуллах) (Әл-Хилья,  2 т, 341-342 б, 2493 хадис) және Ибн Адий (Әл-Камил, 7 т, 199 б).

Торығудан шығудың басқа амалы келесі дұғаны көп рет айтуда болып табылады:

لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله

Лә хауләуа лә куууата илля биЛЛяһ

«Бұл тоқсан тоғыз ауруға шипа; олардың ең жеңілі жабырқау мен абыржу».

(Хаким, Таргыб, 2/444).

 asyldin.kz