Бір деректе Жабир ибн Сәмура былай дейді: «Бір күні Алла елшісі (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) жанымызға келіп бізбен бірге отырды. Сөз арасында:

- Фатима науқастанып қалды деді. Біз осыны естіген кезде қатты уайымға түстік. Дереу:

- Пайғамбарым! Фатимаға барып көңілін сұрасақ болмай ма? дедік.

Пайғамбарымызбен бірге тұрдық да Фатиманың үйіне қарай бет алдық. Барсақ есік жабық тұр екен. Алла елшісі Фатимаға дауыстап:

- Жамылғыңды жауып есікті аш! Саған көңіл айтып келген бір топ адам бар деді. Фатима:

- Пайғамбарым! Үстімдегі киімімнен басқа ешқандай жамылғым жоқ деді. Осы кезде Хақ пайғамбар үстіндегі шапанын шешті де есікті қиялап ашып ішке қарай лақтырып жіберіп:

- Мына шапанды алып үстіңе жамыл деді. Фатима киген соң бәріміз ішке кірдік. Фатиманың хал-жағдайын
сұрадық. Біраз отырған соң тұрып шығып кеттік. Сыртқа шыққан соң сахабалар өз арасында «Пайғамбардың қызының халіне қараңдаршы! Қандай күйге түскен» деп ішкі уайым-қайғыларын бөлісті. Олардың осы сөздерін естіген Алла елшісі:

- Ол қиямет күні әйелдердің бибісі атанады, деді».