Кейде тіпті қолымызда бар нәрсенің  қаншалықты құнды екенін түсінбегендіктен оған байланысты Аллаға шүкір айтпаймыз. Алайда көбіміз, қолымыздағыдан айырылғанымызда ғана оның қадіріне жетіп оны бағалаймыз. Ауамен демалып еркін тыныс алған адам үшін бұл қалыпты жағдай деп ойлаймыз. Осылай болуға тиісті және мұнда шүкіршілік ететін ештеңе жоқ сияқты әрекет жасаймыз. Алайда  тыныс жолдарының қатерлі ісігі ауруына ұшыраған адамдар тіпті бір жұтым ауаның бағасын біледі. “Аштықта жеген құйқаның, дәмі кетпес ауыздан” деп бабаларымыз айтқандай көбіміз қолда барда алтынның қадірін біле бермейміз.

Кейде адам баласы қолында жоқ нәрселерге көз тіккендіктен, қолындағының құнын түсінбейді. Кейде  тіпті балаларға өзгелердің ойыншығы құнды көрінетіні сияқты сиық танытамыз.  Сондықтан, шүкіршілік ету үнемі есте сақталуға тиісті бір әрекет. Ол үшін адам өмірге  шариғат призмасы арқылы қарау керек. Яғни Құран ақиқаттарының құндылықтарын жүрекке сіңіріп оны өмірге қолданысқа енгізуі тиіс. Сонда ғана қараңғыда қалған адам түнде көруге арналған көзілдірік киген тәрізді,  барлық нығметтің құны мен маңызы алдынан жарқырап шыға келеді. 

hibatulla.kz