Ібіліс Алла Тағалаға: «Уа, Алла! Осылай болатынын Сен білдің, сол себепті Қиямет күніне дейін мағанмұрсат берші», - деп өтініш білдіреді.

Алла Тағала:

«Мен саған белгілі бір уақытқа дейін рұқсат беремін. Қалағаныңды жаса», - дейді.

Ібліс: «Сен мені жерге түсірдің. Менің ендігі тұрағым не болмақ?» - деп сұрайды.

Алла Тағала: «Сенің тұрағың жуынды-шайынды мен қоқыс төгілетін жер болады», - дейді.

Ібліс: «Адам Ата ұрпағына Сен пайғамбарларды жіберіп, кітаптар түсіретін боласың, ал менің кітабым не болады?».

Алла Тағала: «Сенің кітабың қажетсіз, бос дүниелер, сондай-ақ, өлеңдер болады».

Ібліс: «Ал менің пайғамбарым кім болады?».

Алла: «Саған балгерлер, сәуегейлер мен сиқыршылар жеткілікті».

Ібліс: «Ал мен қайда тұрамын?».

Алла: «Сен моншада тұрасың».

Ібліс: «Ал менің жемім не болады?».

Алла: «Сауысқандар сенің жемің болады».

Ібліс: «Ал менің тамағым не болады?»,

Алла: «Бисмиллә» айтылмай желінген тамақтың бәрі сенікі болады».

Ібліс: «Ал менің сусыным не болады?».

Алла: «Мас қылатын сусындардың бәрі сенікі болады».

Ібліс: «Менің жиналатын орным не болады?».

Алла: «Сенің жиналатын орның көшелер мен базарлар».

Ібліс: «Ал менің белгілерім не болмақ?».

Алла: «Сенің белгілерің – менің қаһарым мен лағынетім болады».