- НАСИХАТ
- ҚАРАЛДЫ: 778
Өздері жеп қоятын...
Омар ибн Хаттаб (р.а.) баяғы надандық дәуірді есіне алса, кейде күліп, кейде жылайтын. «Жылайтын себебім, – дейді екен сұрағандарға, – ол кезде иісі араб халқы қыз баладан обадан бетер үркетін.
Омар ибн Хаттаб (р.а.) баяғы надандық дәуірді есіне алса, кейде күліп, кейде жылайтын. «Жылайтын себебім, – дейді екен сұрағандарға, – ол кезде иісі араб халқы қыз баладан обадан бетер үркетін.
Ертеде байлығы тасқан, өркөкірек бір патша өмір сүріпті. Сол кездегі дәстүр бойынша патшаның төсегін күнде бір күң келіп салуы тиіс екен. Бір жолы жас күңдердің бірі әлгі патшаның төсегін салып, мамық төсек пен құс жастықтарды әдемілеп жайып, жан-жағын барынша сәндеп біттім-ау дегенде, аяқ асты әлгі күңге «апыр-ай, мұндай мамық төсекке бір жатып көру де бақыт шығар.
Бірде Әбүл-Хайсам:
– Менің кей көршілерім арақ ішеді. Осыларды ұстап беріп, бір жазалатсам ба екен? – дейді.
Әнәс (р.а.) келтірген риуаятта былай баяндалған:
«Бірде Мәдинаның көшелерін басына көтерген әлдебір у-шудан төңірек ел көшкендей азан-қазан болды.
«Шайтан» сөзінің мағынасына сай, аталмыш сөзбен дін ұйғарымына бой ұсынбайтындарды және шектен шыққандарды айтуға болады. Мысалы үшін, Алла Тағала Қасиетті Құранда былай айтқан:
1.Алла разылығы үшін аш адамды тамақтандыру.
2. Барлық діни бұйырылғандарды орындап әрі тыйым салынғандардан аулақ болу арқылы Аллаға және Оның Елшісіне (ﷺ) бойұсыну.