«Күнә жасаған мұсылман – кәпір» деп түсінетін харижиттердің бір-екі адамы имам Ағзамға келіп: «Мешіттің ауласына бірі араққа сылқия тойып жан тапсырған ер кісі мен зина жасап, кейін жүкті екенін сезгенде, өз-өзіне қол жұмсаған әйел әкелінсе, оларға қандай пәтуа шығарар едің? Сенім тұрғысынан қалай бағалайсың?» – дейді.

–  Олар кімдер? Яһудилер ме?

–  Жоқ.

–  Христиан ба?

–  Христиан емес.

–  Пұтқа табына ма?

–  Жоқ.

–  Олар кімдер сонда?

– «Алладан басқа тәңір жоқ, Мұхаммед (ﷺ) оның құлы әрі Елшісі» деген кәдімгі өзіміздің мұсылмандар.

–  Кәлима-шәһәдат иманның неше бөлігін құрайды? Үштен бірі, төрттен бірі...

–  Үштен бірі де емес, төрттен бірі де емес. Иман – бүтін нәрсе, ол бөлшектенбейді.

–  Сонда иманның қаншасы?

–  Тұтас иманның өзі.

–  Олай болса жауапты өздерің беріп тұрсыңдар емес пе? Олардың мүмін екенін айттыңдар. Хазірет Ибраһим (ғ.с.) бұл екеуінен де үлкен күнә жасаған қауым үшін былай деген: «Маған бағынғандар – менен. Маған қарсы келгендерге Сен өте Кешірімді әрі Рақымдысың...» (14:36). Ибраһим (ғ.с.) дұшпандарының кешірілуін қалағанда, сендерге не жоқ? – дейді.                                                                       Сонда харижиттер қате түсінікке барғандарын сол мезет түсініп, келген ізімен кері қайтқан екен.                                                                                                               ...Құдіреті күшті Алла Тағала Өз мейірімімен жұмыр басты пенделерінің біліп-білмей істеген күнәларын кешіріп, оларға Жұмақты нәсіп етіп жатқанда, қазіргі кездегі кейбір бауырларымыздың «Бұл күнә, сен күнәһарсың», - деп қатаң үкім шығарып жатқандарын көргенде еріксіз «Уа, Алла, осы адамдардың жүрегіне иман ұялатып, хақ жолыңа түсіре гөр» деп дұға жасағаныңды білмей де қаласың...